æf sꝩa illa bæʀr til at hann fylgir tioni sialfr
Sunr Nu er þætta ꝩæl raðet at
ec ioc mina spurning í næsto rœðo þꝩi
at ec hæfi bæðe fængit af yðr siðan froðleg
sꝩor oc þo nytsamlegollum þeim er ꝩit hafa
til at skiliaoc ser i nyt fœra þæssa luti er
nu hafir þer um rœttfirir þꝩi ꝩil ec biðia yðr
ænn at þer talit mæð nockorum orðum um þat
hværsu snæmma um ꝩarit yðr þycki til hættannde
ꝩæra í hof at fara lannda a millum mæð
a kꝩæðnum tima æpter þꝩi sæm ec bæiddumz
i hinni fyʀri spurningoFaðeʀ
Flæst oll hof firi utan hin stœrsto hof
er monnum ꝩæl til hættannde ifir at fara
i þann tima eʀ andꝩærðr aprilis gengr innþꝩi at
i þann tima er inn gengr septima decima kalendas aprilis
þa tognar dagr sol ꝩæx en nott skemmizkNorðan
ꝩinndr fægir ꝩægiliga anndlit himins mæð sꝩalre
oc lettre ꝩæðrblaku oc sopar brot alla illꝩiðris bacca
rughlannda skys oc beiðez nyrar
sættar gerðar mæð bliðri æptir leitan oc
sætiaz þa nyialeic grið allra ꝩinnda a millum
þꝩi at þa girnaz þeir aller at taca hvilld
æptir moðlega reiðe oc ærfoðlegan blastr
oc samtængiz þa annat sinni ny sætt þæiʀa
a mæðal æptir þꝩi sæm fyʀr ꝩar sagtþa er um
þæiʀa sættar gerð ꝩar rœttletta rægnskurer
baror lægiaz afoll minnka oc sꝩenaʀ
allr þrote þiotannda hafsoc letta allir
stormar kœmr ro æptir hꝩilldarutg hv- laus ʀott