On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Gylfaginning2-44
- Snorra Edda2-82
- Gylfaginning8-39
Alternative images
© Den Arnamagnæanske Samling
a noꝛðꝛ hoꝛꝼa ꝺẏ ꝼalla æítr ꝺropar in̅ um líoꝛa ſa er unꝺin̅ ſalr oꝛma hrẏ
ggíu̅
ſk̅ u þar vaða þunga ſtrauma m̅ n meínſvara ⁊ moꝛðvͬ gar. en̅ i hv͛ gelmi er
verſt. þar kvelr niðhǫggr naí ꝼram̅ gengna. þa m. G. hvͬ t liꝼa nokkur guðin þa
. ſ. upp ̅ i þa ę. er þa nokkur ioꝛð ę. himín̅ .
oꝛ ſíonu̅ græn ⁊ ꝼgr vaxa þa akrar oſan͛ . viðaʀ ⁊ valí liꝼa sᷓ at æͥ
heꝼer ſer̅ m ⁊ bẏggia þ̅ r ͬ aaſgͬ ðꝛ
⁊ þar ko͛ þóꝛſ moði ⁊ magní ⁊ haꝼa þa
ballꝺ⁊ tala⁊ min̅ az a runar ſinar Ok
ræða um ǫll ti͛ ið um miðgarz oꝛm ⁊ um ꝼenriſ ulꝼ. þ
ꝼin̅ az þar í graſinu gulltoꝼlur þær er æs͛ n͛ hoꝼðu aatt. Sua er ſagt. viða ⁊ va
li
bẏggía ve guða þa er ſoꝛtnar ſurta logí. moði⁊ magní ſk̅ u miollní haꝼa víng
niſ
víngniſ at vigþrotí. en þar ſem heit͛ hoꝺꝺmímíſ hollt læẏnaz m̅ n tveír i ſur
ta
loga er sᷓ heíta liꝼ ⁊ leíꝼþras͛ ⁊ haꝼa moꝛgínꝺǫggvar ꝼͥ mat en̅ aꝼ þeſſum m̅ m
kemr sᷓ mikil kẏnſloð at bẏggviz heimr allr. Sua ſem h͛ ſeg͛ . Liꝼ ⁊ leiꝼþras͛ en̅
þau læẏnaz munu i hollti hoꝺꝺmímíſ moꝛginꝺǫggvar þau at mat haꝼa en̅ þaðan
aꝼ allꝺer alaz. Ok hitt mun þ͛ unꝺarligt þikkia er ſolin heꝼ͛ getið ꝺottur æͥ uꝼegrí
en hon er⁊ ꝼ͛ r ſu þa ſtigu moður ſin̅ ar sᷓ ſem h͛ ſeg͛ . Eína ꝺott᷑ b͛ r alꝼrǫðull aðꝛ h̅ a
ꝼenr͛ ꝼarí. ſu ſk̅ riða er regín ꝺæẏía moður bꝛaut͛ mær. en nu eꝼ þu kant lengra
ꝼram̅ at ſpẏria þa veít ek æͥ hvaðan þ͛ kemr þ̅ ꝼͥ þvi at eingi man̅ hæẏrða ek
lengra ſegia ꝼram̅ allꝺar ꝼarít ⁊ niot tu nu ſem þu namt. þvi næſt hæẏrði . G.
ꝺẏní mikkla hv͛ nveg ꝼᷓ s͛ ⁊ leit h̅ ut a hlið s͛ . ⁊ þa er h̅ ſiez meiṙ um. þa ſtenꝺꝛ h̅
utí a ſlettu̅ vellí. ſier h̅ þa ſtenꝺꝛ h̅ utí a ſlettu̅ vellí. Gengr h̅ þa brott leið ſina Ok
kemr hæím í ríkí ſitt⁊ ſeg͛ þau tiðinꝺí er h̅ heꝼ͛ ſieð ę hæẏrt. ⁊ ept͛ h̅ m ſagði hv͛ r
̅ æs͛ ſetiaz þa a tal ⁊ raða maðꝛ oðꝛu̅ þeſſar ſogur
raðu̅ ſínum ⁊ mín̅ az a þeſſa ꝼraſogn alla er her var ſagt ⁊ geꝼa nǫꝼn þeſ
ſi
en ſomu er ááðꝛ eru neꝼnꝺ m̅ m ⁊ ſtǫðum þ̅ m er þar voꝛu til þe at þa er langͬ
ſtunꝺ͛ liðí at m̅ n ſkẏllꝺu ekki iꝼaz i at aller væri æín͛ þ̅ r æs͛ er nu var ꝼᷓ ſagt
⁊ þeſſer er þau ſǫmu noꝼn uͦ geꝼen. þar var þa þoꝛr kallaðꝛ ⁊ er ſa aſa þoʀ
en̅ gamli þorr. Sa er aku þo ⁊ honum eru kenꝺ þau ſtoꝛvirki er ektoꝛ gioꝛði
í troío. en̅ þat hẏggia menn at tẏrker haꝼí ſagt ꝼᷓ ulixes ⁊ haꝼi þ̅ r hann
kallat loka þvi attẏrke voꝛu hanſ ener meſtu uvínír.
ggíu
ſk
verſt. þar kvelr niðhǫggr naí ꝼram
oꝛ ſíonu
heꝼer ſer
ballꝺ
ræða um ǫll ti
ꝼin
li
bẏggía ve guða þa er ſoꝛtnar ſurta logí. moði
niſ
víngniſ at vigþrotí. en þar ſem heit
ta
loga er s
kemr s
þau læẏnaz munu i hollti hoꝺꝺmímíſ moꝛginꝺǫggvar þau at mat haꝼa en
aꝼ allꝺer alaz. Ok hitt mun þ
en hon er
ꝼenr
ꝼram
lengra ſegia ꝼram
ꝺẏní mikkla hv
utí a ſlettu
kemr hæím í ríkí ſitt
raðu
ſi
en ſomu er ááðꝛ eru neꝼnꝺ m
ſtunꝺ
en
í troío. en
kallat loka þvi at