On this page...
- Ólhv, TGT §1.18 ‘Merkilig rǫdd er ǫnnur a ...’32-1
- Ólhv, TGT §1.19 ‘Merkilig rǫdd af náttúru ...’1-2
- Ólhv, TGT §1.20 ‘Merkilig rǫdd af setning ...’2-3
- Ólhv, TGT §2.1 ‘Stafr er hinn minzti hlu ...’3-7
- Ólhv, TGT §2.2 ‘En þó eru eigi stafir ná ...’7-8
- Ólhv, TGT §2.3 ‘En hvárt sem rǫdd er lop ...’8-10
- Ólhv, TGT §2.4 ‘En svá sem í náttúrligum ...’10-14
- Ólhv, TGT §2.5 ‘þvíat ‘a’ eða aðrir radd ...’14-15
- Ólhv, TGT §2.6 ‘ok ef þeir hafa langt hl ...’15-16
- Ólhv, TGT §2.8 ‘þvíat svá sem allir líka ...’16-18
- Ólhv, TGT §2.7 ‘Philosophi kǫlluðu stafi ...’16-16
- Ólhv, TGT §2.9 ‘þvíat rǫdd tekr eyru ok ...’18-20
- Ólhv, TGT §2.10 ‘Samstǫfur hafa hæð í hlj ...’20-22
- Ólhv, TGT §2.11 ‘Hvǫss hljóðsgrein er sú ...’22-23
- Ólhv, TGT §2.12 ‘Þung hljóðsgrein er sú, ...’23-24
- Ólhv, TGT §2.13 ‘Umbeygilig hljóðsgrein e ...’24-25
- Ólhv, TGT §2.14 ‘Hver samstafa hefir ok f ...’26-27
- Ólhv, TGT §2.15 ‘Með snǫrpum anda verðr s ...’27-28
- Ólhv, TGT §2.16 ‘Með linum anda flytjaz s ...’28-29
- Ólhv, TGT §2.17 ‘Hver samstafa er annat h ...’29-30
- Ólhv, TGT §2.18 ‘Lǫng samstafa er sú, er ...’30-31
- Ólhv, TGT §2.19 ‘Ok er tími eða stund kal ...’31-32
- Texts
- Málfrœðiritgerðirnar83-119
- The Third Grammatical Treatise94-111
Alternative images
© Den Arnamagnæanske Samling
eða ſialꝼvilia. Merkilig roꝺꝺ aꝼ natturu er barna grꜳtr e ſiukra mͣ ſtẏnr ę an
nat
þvilikt. Mer̅ g er ſu er ꝼram̅ ꝼæriz aꝼ ſialꝼvilia man̅ z ſem þ̅ tta
nám. maðꝛ m͛ kir kvikenꝺí ſkẏnſamlig ⁊ ꝺauðlig
Staꝼr e͛ hin̅ minzti lutr ſaman ſettᷓ r raꝺꝺar ſa ſem rita ma ⁊ er ſtaꝼr kallaðꝛ i þí
ſem hæẏr͛ allre ſamſetn̅ g ſtaꝼligᷓ r raꝺꝺar. þ̅ t v͛ ſkiptu̅ bækr i capítula. en capit̅ la
i klauſurę v͛ s en klauſur i mꜳlſgræín͛ . mꜳlſgrein͛ i ſagn͛ . ſagn͛ a ſamſtoꝼ᷑ . ſamſtoꝼ᷑
i ſtaꝼí. en̅ þo eru ergi ſtaꝼ͛ natturuliga uſkiptílíg͛ . þ̅ t ſtaꝼr er roꝺꝺ. en rǫꝺꝺ er lopt
ę aꝼ loptí ꝼoꝛm͛ at. en̅ hvͬ t ſem roꝺꝺ er lopt ę aꝼ loptí ꝼoꝛm͛ at. þa er hon ſaman ſett
aꝼ ſinu̅ pǫꝛtu̅ ſem loptið m þvi at þ̅ er likamligt. aller likam͛ eru ſaman ſett͛ . en̅
iaꝼn lutr v͛ ðꝛ aꝼ iꝼnu eꝼní at g͛ az ſem hollꝺ aꝼ hollꝺí. en̅ ſua ſem i natt᷑ uligu̅ lika
mu̅
eru nokkur͛ þ̅ r lut͛ e͛ kallaz æín ꝼallꝺ͛ ſem .iiij. hoꝼuð ſkepn᷑ . ellꝺꝛ ⁊ ioꝛð vǫtn ⁊
lopt⁊ kallaz þeſſer lut͛ æͥ æín ꝼallꝺ͛ aꝼ þvi at þ̅ r ſe uſkiptilig͛ . hellꝺꝛ aꝼ þi at hve
þ̅ ra hlutr er Iaꝼn ſinu ǫllu. ſem litill gneſtí heꝼ͛ iaꝼna natturu hinu meſta bꜳli. sᷓ
eru⁊ ſtaꝼ͛ uſkiptilig͛ i miſiǫꝼnu eꝼní. ę. i þa luti ſem ulik͛ eru. þ̅ t a ⁊ aꝺꝛ͛ raꝺꝺar
ſtaꝼ͛
haꝼa ſtunꝺu̅ ſkamt hlioð en̅ ſtunꝺu̅ langt. ⁊ eꝼ þ̅ r haꝼa langt hlioð þa haꝼa
þ̅ r tva tima iamlanga. Philoſophí kolluðu ſtaꝼí elem̅ ta. þ̅ eru hoꝼuð ſkepnur aꝼ
þi at sᷓ ſem likam͛ eru ſkapaðer aꝼ .iiij. hoꝼuð ſkepnu̅ . ſua gioꝛa ⁊ ſtaꝼ͛ ſaman ſett͛
alla ſtaꝼlega rǫꝺꝺ. ſua ſem nokkurſkonͬ likama. þ̅ t rǫꝺꝺ tekr æẏru ⁊ heꝼ͛ þren̅ a
mælíng ſem allt þ̅ er likamligt e͛ . þ̅ er hæð upp ⁊ oꝼan ⁊ bꝛeiꝺꝺ tͥ vinſtri hanꝺar
⁊ hægrí ⁊ lengð ꝼyr͛ ⁊ ept͛ . þ̅ t roꝺꝺ ma ǫllu̅ megin hæẏraz. Samſtoꝼ᷑ haꝼa hæð i hlio
ða
græín. en breíꝺꝺ i anꝺa lengðí tíma. þ̅ t hv͛ r ſamſtaꝼa e͛ anat hvͬ t hvoſſ ę þung
ę. umbæẏgilig. hvoſſ hlioðſ græín ſu er ꝼram̅ ꝼærð m hǫllꝺnu hlioðí ſem þeſſi ſa̅
ſtaꝼa.
hvat. er þrung hlioðſ græín er litillatu hlioði heꝼz ⁊ ꝺꝛegz níðꝛ i hið lægᷓ hlioð
ſem hin ꝼẏrſta ſamſtaꝼa i þeſſu naꝼní. haræẏſti. Umbæẏgilig hlioðſgræin e͛ ſu er
heꝼz aꝼ litillꜳtu hlioði⁊ þenz upp ſem hvǫſſ hlioðſ græín ſem þ̅ ta naꝼn. Rauſt.
hv͛ r ſamſtaꝼa heꝼ͛ ⁊ ꝼram̅ ꝼlutn̅ g an̅ at hvart lina ę ſnarpa ⁊ er ſa anꝺi h͛ kallaðꝛ ræ
ring
ꝼramꝼlutn̅ gar ſamſtǫꝼu. með ſnoꝛpu̅ anꝺa v͛ ðꝛ ſu ſamſtaꝼa ꝼram̅ ꝼærð ſe̅ hín
ꝼẏʀí ſamſtaꝼa þeſſa naꝼnſ. þurru̅ . með linu̅ anꝺa ꝼlẏtiaz ſamſtoꝼur þeſſar. langan
tíma. hv͛ r ſamſtaꝼa er an̅ at hvͬ t lǫng ę. ſkm̅ . ⁊ ſkom̅ ſamſtaꝼa ſkiot ꝼram̅ ꝼlutt ⁊
heꝼ͛ æina ꝼẏi ſamſtaꝼa i þeſſu naꝼní arí. Lǫng ſamſtaꝼa e͛ ſeinliga ꝼr
am̅
ꝼlutt⁊ heꝼ͛ .ij. ſtunꝺ͛ ſem hin ꝼẏi ſamſtaꝼa i þeſſu naꝼni ⁊ er timí ę ſtunꝺ
kallat ꝺvǫl męlanꝺi ꝼrammꝼlutning raꝺꝺar.
nat
þvilikt. Mer
nám. maðꝛ m
Staꝼr e
ſem hæẏr
i klauſur
i ſtaꝼí. en
aꝼ ſinu
iaꝼn lutr v
mu
eru nokkur
lopt
þ
eru
ſtaꝼ
haꝼa ſtunꝺu
þ
þi at s
alla ſtaꝼlega rǫꝺꝺ. ſua ſem nokkurſkon
mælíng ſem allt þ
ða
græín. en breíꝺꝺ i anꝺa lengð
ſtaꝼa.
hvat. er þ
ſem hin ꝼẏrſta ſamſtaꝼa i þeſſu naꝼní. haræẏſti. Umbæẏgilig hlioðſgræin e
heꝼz aꝼ litillꜳtu hlioði
hv
ring
ꝼramꝼlutn
ꝼẏʀí ſamſtaꝼa þeſſa naꝼnſ. þurru
tíma. hv
heꝼ
am
ꝼlutt
kallat ꝺvǫl męlanꝺi ꝼrammꝼlutning raꝺꝺar.