On this page...
- [not skaldic] ‘Gunnarr ok Högni tóku þá gullið allt, Fáfnis arf. Ófriðr var þá milli Gjúkunga ok Atla. Kenndi hann Gjúkungum völd um andlát Brynhildar. Það var til sætta að þeir skyldu gifta hánum Guðrúnu ok gáfu henni óminnisveig að drekka áðr hon játti að giftaz Atla. Synir Atla vóru þeir Erpr ok Eitill en Svanhildr var Sigurðar dóttir ok Guðrúnar. Atli konungr bauð heim Gunnari ok Högna ok sendi Vinga eða Knéfröð. Guðrún vissi vélar ok sendi með rúnum orð að þeir skyldu eigi koma ok til jartegna sendi hon Högna hringinn Andvaranaut ok knýtti í vargshár. Gunnarr hafði beðið Oddrúnar, systur Atla, ok gat eigi; þá fekk hann Glaumvarar en Högni átti Kostberu. Þeira synir vóru þeir Sólarr ok Snævarr ok Gjúki. En er Gjúkungar kómu til Atla þá bað Guðrún sonu sína að þeir bæði Gjúkungum lífs en þeir vildu eigi. Hjarta var skorið ór Högna en Gunnarr settr í ormgarð. Hann sló hörpu ok svæfði ormana en naðra stakk hann til lifrar. Þjóðrekr konungr var með Atla ok hafði þar látið flesta alla menn sína. Þjóðrekr ok Guðrún kærðu harma sín á milli. Hon sagði hánum ok kvað: ...’25-6
- Guðr II 1 ‘Mær var ek meyja, ...’6-8
- [not skaldic] ‘Guðrúnar kviða 6-6
- Guðr II 2 ‘Svá var Sigurðr ...’8-10
- Guðr II 3 ‘Unz mér fyrmunðu ...’10-12
- Guðr II 4 ‘Grani rann að þingi, ...’12-14
- Guðr II 5 ‘Gekk ek grátandi ...’14-17
- Guðr II 6 ‘Hnipnaði Gunnarr, ...’17-19
- Guðr II 7 ‘Líttu þar Sigurð ...’19-21
- Guðr II 8 ‘Hví þú mér, Högni, ...’21-23
- Guðr II 9 ‘Svaraði Högni ...’23-25
- Guðr II 10 ‘Hvarf ek einn þaðan ...’25-27
- Guðr II 11 ‘Nótt þótti mér, ...’27-30
- Guðr II 12 ‘Fór ek af fjalli ...’30-31
- Guðr II 13 ‘Sat ek með Þóru ...’31-32
- Guðr II 14 ‘Höfðu við áskriftum ...’33-35
- Guðr II 15 ‘Skip Sigmundar ...’35-1
- Texts
- Edda (poetic)1r-45v
- Edd., Dráp Nifl36v-37r
- Edda, Guðr II37r-38r
- Edd., Guðr II37r-38r
Alternative images
Open image in new windowhttps://myndir.handrit.is/file/Handrit.is/GKS%202365%204to/82/SECONDARY_DISPLAY