16.
Ærin var sem elding færi (inn um borð) á lægi norðan, (ǫldum varp) er húfum helduð, hilmis kundr, til jǫrmungrundar; víða þurðu vísa ferðar veglig flaust und búnu segli; geiga létuð gyldar sýjur, grundar vǫrðr at Eyrasundi. |
[status: published]
in progress