27.
Hjoggum vér með hjǫrvi. Harðla líðr at ævi, grimt stendr grand af naðri, góinn byggvir sal hjarta; væntum hins, at Viðris vǫndr í Ellu standi; sonum mínum mun svella sinn fǫður ráðinn verða; munuat snarpir sveinar sitt kyrt vesa láta. |
[status: draft]
in progress