Vinir hans fluttu lík hans norður á Sæheim á Norður-Hörðaland og urpu þar haug mikinn og lögðu þar í konung með alvæpni sitt og hinn besta búnað sinn en ekki fé annað. Mæltu þeir svo fyrir grefti hans sem heiðinna manna siður var til, vísuðu honum til Valhallar.

Eyvindur skáldaspillir orti kvæði eitt um fall Hákonar konungs og svo það hversu honum var fagnað. Það eru kölluð Hákonarmál og er þetta upphaf:

His friends moved his body north to Sæheimr in Norðr-Hörðaland (North Hordaland). There they raised a great mound and in it buried the king in full armor and in his finest array, but with no other valuables. Words were spoken over his grave according to the custom of heathen men, and they put him on the way to Valhöll. Eyvind Skáldaspillir composed a poem about the fall of King Hákon and how he was welcomed [in Valhöll]. It is called Hákonarmál, and this is the beginning of it: