text
Mey ch. 31
31.
| Haglig leysti hár úr dreglum hvítust meyja, fagrt at líta, fríðast var sem frúinnar klæði falli niðr um líkam allan; Síniformús sætu væna sár kennandi skipar at brenna; ýtar kyndu eldinn heita, Agnes stóð í logandi glóðum. |
[status: published]
tags
in progress