heꝼnꝺ͛ v͛þa
sͣ aꞇ v͛ ꜹll hoꝼo̅
ęrn rn͛.
þ̅ mv̅ ahꜹlða
hv͛ꞇ land ꝼara
e͛ ho̅ leꞇ ſvelꞇaz
aꞇ ſıgþı.
hefndir verþa
sva at ver ꜹll hofom
ęrnar rnir.
þat mvn ahꜹlða
hvert land fara
er hon let ſveltaz
at ſigvrþi.
Þess lét hon harðar
hefndir verða
svá að vér öll höfum
ærnar raunir;
það mun áhölða
hvert land fara
er hon lét sveltaz
að Sigurði.