GKS 2365 4°: 36v3-36v6 — Helreið Brynhildar 3
bruþ̅ oꝛ ſteını
þoꞇ̇ ec uęrac
ı uıkı-
ngo.
ec mvn occoꝛ
ǫþrı þıccıa
hvarſ m̅ ęþlı
occarꞇ kvɴa.
þv varꞇ brꝩnh̅.
bvꝺla ꝺ.
heıllı v͛ſto
ıheı̅ boꝛın
þv heꝼ͛ gıvca
vm glaꞇaꞇ boꝛno̅
⁊ bvı þ̅a
brvgðıꞇ goðo.
bruþr or ſteini
þott ec uęrac
i uikingo.
ec mvn occor
ǫþri þiccia
hvarſ meɴ ęþli
occart kvɴa.
þv vart brꝩnhildr.
bvdla d
heilli verſto
iheim borin
þv hefir givca
vm glatat bornom
oc bvi þeira
brvgðit goðo.
Breg þú eigi mér,
brúðr ór steini,
þótt ek værak
í víkingu;
ek mun okkur
æðri þikkja
hvars menn eðli
okkart kunna.
Þú vart, Brynhildr,
Buðla dóttir,
heilli verstu
íheim borin;
þú hefir Gjúka
um glatað börnum
ok búi þeira
brugðið góðu.