Segıa mv̅ ec þ͛ gvɴaʀ
ſıalꝼr veızꞇv goꝛla
hvé e͛ ꝩþ̅ ſne̅ma
ꞇ ſaka reþoꞇ.
varþ
ne oꝼ þrv̅gın
ꝼvll gǫꝺꝺ ꝼe
aꝼleꞇı broþoꝛ.
Segia mvn ec þer gvɴaʀ
ſialfr veiztv gorla
hvé er ꝩþr ſnemma
til ſaka reþot.
varþcat ec til vng
ne of þrvngin
fvll gǫdd fe
afleti broþor.
Segja mun ek þér, Gunnarr,
sjálfr veiztu görla—
hvé ér yðr snemma
til saka réðuð;
varðkat ek til ung
né ofþrungin
fullgædd fé
áfleti bróður.