Ꝼaꝼn͛ ⁊ regıɴ krꜹꝼꝺo hreıꝺm͛. nıðgıalꝺa epꞇ͛ oꞇr broþ ſıɴ. ̅ q̲ᷓ. neı vıꝺ. ɴ ꝼaꝼn͛ lagꝺı ſv͛þı hreıþm͛. ꝼ. ſıɴ ſoꝼanꝺa. reıꝺm͛. kall̅ a ꝺǫꞇr ſınar..
Fafnir oc regiɴ krꜹfdo hreidmar. niðgialda eptir otr broþvr ſiɴ. Haɴ qvaþ. nei vid. Eɴ fafnir lagdi ſverþi hreiþmar. fꜹþvr ſiɴ ſofanda. Hreidmaʀ. kallaþi a dǫtr ſinar..
Fáfnir ok Reginn kröfðu Hreiðmar niðgjalda eftir Otr, bróður sinn. Hann kvað nei við. En Fáfnir lagði sverði Hreiðmar, föður sinn, sofanda. Hreiðmarr kallaði á dætr sínar: