þıccız alꞇ vıꞇa
eꝼ h̅ a s͛ ı va vero.
hıꞇkı h̅ veıꞇ
hͣꞇ h̅ ſl̅ vıð q̅þa
eꝼ h̅ſ ꝼreıſta ꝼırar.
þicciz alt vita
ef haɴ a ser i va vero.
hitki haɴ veit
hvat haɴ ſcal við qveþa
ef hanſ freiſta firar.
Ósnotr maðr
þikkiz allt vita
ef hann á sér í vá veru;
hittki hann veit
hvað hann skal við kveða
ef hans freista firar.