Margaret Clunies Ross (ed.) 2017, ‘Friðþjófs saga ins frœkna 4 (Friðþjófr Þorsteinsson, Lausavísur 4)’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry in fornaldarsögur. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 8. Turnhout: Brepols, p. 198.
Þat var forðum á Framnesi;
rera ek opt á tal við Ingibjörgu.
Nú skal ek sigla í svölu veðri,
láta létt und mér lögdýr bruna.
Þat var forðum á Framnesi; ek rera opt á tal við Ingibjörgu. Nú skal ek sigla í svölu veðri, láta {lögdýr} bruna létt und mér.
‘It was long ago at Framnes; I often rowed to have conversation with Ingibjǫrg. Now I must sail in the cold storm, make the sea-animal [SHIP] speed easily beneath me. ’
Shortly after a lull in the storm, the wind begins to freshen and Friðþjófr speaks this stanza.
This is the first stanza in the A redaction of Frið and the fourth in the B redaction, the first to appear in both redactions. Larsson (Frið 1901, xiv) detected a similarity with Friðþjófs rímur III, 12-13, but it is not very close. The stanza contrasts Friðþjófr’s previously happy life courting Ingibjörg and his present privations at sea. The metre is fornyrðislag, although l. 4 is in málaháttr. Clear differences between the two redactions are apparent in ll. 1, 2, 3, 6, 7 and 8 (cf. Wenz’s discussion in Frið 1914, lxxiii).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Þat var forðum
á Framnesi;
rera ek opt á tal
við Ingibjörgu.
Nú skal ek sigla
í svölu veðri,
ok láta létt und mér
lögdýr bruna.
Þad uar forddum ꜳ̋ framnesí. ʀera | ec opt ꜳ̋ tal uid. Jngebiorgu. nu skal ec sigla j suolu uedri. og lata lett under | mier. laugdyr bruna.
(JG)
Þat var forðum
†a fra[…]† ;
†[…]† †[…] vit†
Ingibjargar .
Nú skal sigla
í svölu veðri,
láta létt †u[…]†
†[…]†dýr †[…]runa†.
Þat var forðum
á Framnesi;
rædda ek oft á tal
við Ingibjörgu.
Nú skal ek sigla
í svölu veðri,
láta létt und mér
lögdýr bruna.
Þat var fyrri
á Framnesi;
at reri ek á vit
við Ingibjörgu.
Nú skal sigla
í svöl- veðri,
láta létt undan
langdýr hlaupa.
Þad var fyrre, ä framm nese, ad rere eg ä vit vid jngebiorgu nu skal sigla j suꝍl vedri | Lata liett vndan, lang dyr hlaupa·
(JG)
Þat var fyrri
á Framnesi;
at reri ek á
við Ingibjörgu.
Nú skal sigla
í svöl- veðri,
láta létt undan
langdýr hlaupa.
Þat var fyrr
á Framnesi;
at reri ek á vit
við Ingibjörgu.
Nú skal sigla
í svöl- veðri,
láta létt undan
langdýr hlaupa.
Þad var firr ꜳ frammnesi ad rere eg a || vit vid Jngibiorgu nu skal siglaj suolvedre lata liett | undan langdyr hlaupa.
(JG)
Þat var fyrr
á Framnesi;
at reri ek á vit
við Ingibjörgu.
Nú skal sigla
í svölu veðri,
láta létt undan
langdýr hlaupa.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.