Diana Whaley (ed.) 2009, ‘Þjóðólfr Arnórsson, Lausavísur 9’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 173-4.
Ǫld es, sús jarli skyldi
ógnteitum lið veita,
— sterkr olli því stillir —
Steinkels gefin helju.
En, þvít illa reynðisk
aflsvôn þaðan hônum,
fyrir lét Hôkon hǫrfa,
hvat segr, hinns þat fegrir.
Ǫld Steinkels es gefin helju, sús skyldi veita lið ógnteitum jarli; sterkr stillir olli því. En, þvít aflsvôn þaðan reynðisk hônum illa, lét Hôkon hǫrfa fyrir, hvat segr, hinns fegrir þat.
‘Steinkell’s men have been handed over to death’s realm, those who should have given support to the battle-joyous jarl; the mighty ruler [Haraldr] caused that. But, because the expectation of support from there turned out badly for him, Hákon effected a retreat, whatever anyone says who puts a gloss on it.’
Hákon jarl Ívarsson, commissioned by King Steinkell to defend Götaland (Gautland) against Haraldr’s attacks, fights well along with his Dan. forces, but their standard is captured and they are forced to flee.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Ǫlld er su er Iarli scyldi | ógnteitom lið veita | stercr olli þvi stillir | steinkels gefin hælio | eɴ þvi at illa reyndiz | aflsván þaðan hanom | fyrir let Hacon hǫrva | hvat segr hiɴ er þat fegrir |
(VEÞ)
Ǫld , sús jarli skyldi
ógnteitum lið veita,
— sterkr olli þar stillir —
Steinkels gefin †elio†.
En, þvít illa reynðisk
aflsvôn þaðan hônum,
fyrir lét Hôkon hǫrfa,
hvat segr, hinns þat fegrir.
Ǫld es, sús jarli skyldi
ógnteitum lið veita,
— sterkr olli því stillir —
Steinkels gefin helju.
En, þvít illa reynðisk
aflsvôn þaðan hônum,
fyrir lét Hôkon hǫrfa,
hvat segir, hinns þat fegrir.
Olld | er sv er iarli skylldi ogn teítom lið veíta stercr ollo þvi stillír | steínkels gefíɴ helío · eɴ þviat ílla reyndíz afls ván þa | þan hánom fyrir let hakon hꜹrva hvat segír híɴ er | þat fegrír·
(VEÞ)
Ǫld var, sús jarli skyldi
ógnteitum lið veita,
— sterkr olli því stillir —
Steinkels gefin helju.
En, þvít illa reynðisk
alfsvôn þaðan hônum,
fyrir lét Hôkon hǫrfa,
†hua† segir, hinns þar fegrir.
Ǫld es, sú jarli skyldi
ógnteitum lið veita,
— sterkr olli því stillir —
Steinkels gefin helju.
En, þvít illa reynðisk
aflsvôn þaðan hônum,
fyrir lét Hôkon hǫrfa,
hvat segir, hinns þat fegrir.
Ǫld es, sú jarli vildi
ógnteitum lið veita,
— sterkr olli styr stillir —
Steinkels gefin helju.
En, þvít illa reyndusk
afl-vôn þaðan hônum,
fyrir lét Hôkon hǫrfa,
hvat segr, hinns þat fegrir.
Ǫld var, sús jarli skyldi
ógn†tieittum† lið veita,
— sterkr olli því stillir —
Steinkels gefin helju.
En, þat illa reynðisk
afl-vôn þaðan hônum,
fyrr lét Hôkon hǫrfa,
hvatt segir, hinns þat fegrir.
Ǫld , sús jarli vildi
ógnteitum lið veita,
— styrkr olli því stillir —
Steinkels gefin helju.
En, þvít illa reynðisk
afl-vôn þaðan hônum,
fyrir lét Hôkon hǫrfa,
hvat segr, hinns †fegir†.
Ǫld es, sús jarli
ógnteitum lið veita,
— sterkr olli því stillir —
Steinkels gefin helju.
En, þvít reynðisk
alfvôn þaðan hônum,
fyrir lét Hôkon hǫrfa,
hvat segir, hinns †fegir†.
Skj: Þjóðolfr Arnórsson, 4. Lausavísur 25: AI, 383, BI, 352-3, Skald I, 177; Hkr 1893-1901, III, 181, IV, 233-4, ÍF 28, 164, Hkr 1991, 668 (HSig ch. 72), F 1871, 237, E 1916, 84; Mork 1928-32, 231, Andersson and Gade 2000, 241, 478 (MH); Flat 1860-8, III, 375 (MH); Fms 6, 336 (HSig ch. 89), Fms 12, 159.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.