Judith Jesch (ed.) 2012, ‘Sigvatr Þórðarson, Víkingarvísur 9’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 547.
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarar rauðar;
endr kom brúnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk orrostur, austan
ógnvaldr, níu talðar;
herr fell danskr, þars dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Ungr, ótrauðr konungr vann Englum rauðar skarar; brúnt blóð kom endr á branda í Nýjamóðu. Nú hefk talðar níu orrostur, {ógnvaldr} austan; danskr herr fell, þars dǫrrum dreif mest at Ôleifi.
‘The young, not unwilling king made the hair of the English red; dark red blood again came onto swords in Nýjamóða. Now I have enumerated nine battles, battle-causer [WARRIOR] from the east; the Danish army fell, where spears drove most against Óláfr. ’
In ÓH-Hkr, it is said that Óláfr had responsibility for defending England and won a battle against the þingmannalið ‘troop of assembly members’ in Nýjamóða. Both Fsk and ÓHLeg note that Óláfr’s ninth battle was at Nýjamóða and that Sigvatr says that he ‘again fought against the Danes’.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarar rauðar;
endr kom brúnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk orrostur, austan
ógn†dvalþ̄†, níu talðar;
herr fell danskr, þars dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vaɴ ungr konungr englum | otrꜹðr scarar rꜹðar | endr com brúnt a branda | bloþ i nyia moðo | nu hefi ec oʀostor ꜹstan | ogn dvalþat nio talðar | herr fell danscr þar er dꜹʀom | dreif mest at Oleifi
(KS)
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarar rauðar;
endr kom brúnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk orrostur, austan
ógn-djarfr, níu talðar;
herr fell danskr, þars dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vann ungr konungr Englum
†otruþr† skarr rauðar;
endr kom brant á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefði ek orrostu, austan
ógnvaldr, níu talðar;
herr fell danskr, þars dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarar rauðar;
endr kom †brundt† á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk orrostur, austan
ógn-djarfs, níu talðar;
herr fell danskr, þars dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarar rauðar;
endr kom brúnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk orrostur, austan
ógnvaldr, níu talðar;
herr fell danskr, þars dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarir rauðar;
endr kom brúnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk orrostur, austan
ógn-valds, níu talðar;
herr fell danskr, fyrir dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarar rauðar;
endr kom brúnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk orrostur, austan
ógn-valds, níu talðar;
herr fell danskr, þars dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarar rauðar;
endr kom brúnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk orrostur, austan
ógn-djarfr, níu talðar;
herr fell danskr, þars dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarar rauðar;
endr kom brúnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk orrostur, austan
ógn†dualdr†, níu talðar;
herr fell danskr, er dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarar rauðar;
endr kom brúnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk orrostur, austan
ógn-valds, níu talðar;
herr fell danskr, þars dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vann ungr Englum
ótrauðr skarar rauðar;
endr kom brúnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk orrostur, austan
ógnvaldr, níu talðar;
herr fell danskr, þars dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarar rauðar;
endr kom brúnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk orrostur, austan
ógnvaldr, níu talðar;
herr fell danskr, þars dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarar rauðar;
endr kom brúnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk orrostur, austan
ógnvaldr, níu talðar;
herr fell danskr, þá er dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarar rauðar;
endr kom brúnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk orrostan,
ógnvaldr, níu talðar;
herr fell danskr, með dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarir rauðar;
endr kom brýnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk orrostur, austan
ógnvaldr, níu talðar;
herr fell danskr, með dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarar rauðar;
endr kom brúnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefir †orrostr†, austan
ógnvaldr, níu talðar;
herr fell danskr, þars dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarar rauðar;
endr kom brúnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk †orrostr†, austan
ógnvaldr, níu talðar;
herr fell danskr, þars dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Vann ungr konungr Englum
ótrauðr skarar rauðar;
endr kom brúnt á branda
blóð í Nýjamóðu.
Nú hefk orrostur, austan
ógnvaldr, níu talðar;
herr fell danskr, þars dǫrrum
dreif mest at Ôleifi.
Skj: Sigvatr Þórðarson, 1. Víkingarvísur 9: AI, 225-6, BI, 215, Skald I, 112, NN §614; Hkr 1893-1901, II, 22, IV, 111-12, ÍF 27, 21, Hkr 1991, I, 264 (ÓHHkr ch. 15); ÓH 1941, I, 47 (ch. 24), Flat 1860-8, II, 21; Fsk 1902-3, 142 (ch. 25), ÍF 29, 169 (ch. 27); ÓHLeg 1922, 13, ÓHLeg 1982, 56-7; Fell 1981b, 117-18, Jón Skaptason 1983, 61, 224.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.