Kari Ellen Gade (ed.) 2009, ‘Sigvatr Þórðarson, Bersǫglisvísur 14’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 25-6.
Eitt es mál, þats mæla:
‘minn dróttinn leggr sína
eign á óðǫl þegna’;
ǫfgask búendr gǫfgir.
Rán mun seggr, hinns sína
selr út, í því telja,
flaums at fellidómi
fǫðurleifð konungs greifum.
Eitt es mál, þats mæla: ‘dróttinn minn leggr eign sína á óðǫl þegna’; gǫfgir búendr ǫfgask. Seggr, hinns selr út fǫðurleifð sína greifum konungs at fellidómi flaums, mun telja rán í því.
‘They all say the same thing: ‘my lord appropriates his subjects’ ancestral properties’; proud farmers revolt. That man, who parcels out his patrimony to the king’s counts according to precipitate rulings, will call that robbery.’
[5-8]: The variant readings in H, Hr, 325XI and Flat are corrupt and do not make sense without significant emendations (see also Louis-Jensen 1977, 153).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Eitt es mál, þats mæla:
‘minn dróttinn leggr
eign á óðal þegna’;
ǫfgask bœndr gǫfgir.
Rán mun seggr, hinns sína
selr út, í því telja,
flaums at fellidómi
fǫðurleifð konungs greifum.
E[…]t er mal […] mæla minn dro | ttinn leggr eign aoðal þegna aufgaz bændr gof | gir. ran man segr hinn er s[…] seli(?) ut iþvi telia | flaums at felli domi […]fd konungs greipom.
(LG)
Eitt es mál, þats mæla:
‘minn dróttinn leggr sína
eign á óðal þegna’;
ǫfgask búendr gǫfgir.
Rán mun seggr, hinns sína
selr út, í því telja,
flaums at fellidómi
fǫðurleifð konungs greifum.
Eitt es mál, þats mæla:
‘minn dróttinn leggr sína
eign á óðal þegna’;
ǫfgask búendr gǫfgir.
Rán mun seggr, hinns sína
selr út, í því telja,
flaums at fellidómi
fǫðurleifs konungs greifum.
Eitt es mál, þats mæla:
‘minn dróttinn leggr sína
eign á óðal þegna’;
ǫfgask búendr gǫfgir.
Rán mun seggr, hinns sína
selr út, í því telja,
flaums at fellidómi
fǫðurleifð konungs greifum.
Eitt es mál, þat at mæla:
‘minn dróttinn leggr sína
eign á óðal þegna’;
ǫfgask búendr gǫfgir.
Rán mun seggr, hinns sína
selr út, í því telja,
flaums at fellidómi
fǫðurleifð kóngr greifum.
Eitt es mál, þats mæla:
‘†mænni† dróttinn leggr sína
eigna á óðǫl þegna’;
ǫfgask búendr †gaufgra†.
Rán mun seggr, hinns sína
selr út, í því telja,
flaums at fellidómi
fǫðurleifð konungs greifum.
Eitt es mál, þats mæla:
‘minn dróttinn leggr sína
eign á óðal þegna’;
ǫflgask bœndr gǫfgir.
raun mun seggr, ef sína
selr út, í því telja,
flaums at fellidómi
fǫðurleifð konungs greifum.
Eitt es mál, þats mæla:
‘minn dróttinn leggr sína
eign á óðǫl þegna’;
ǫfgask búendr gǫfgir.
raun mun seggr, er sína
setr út, í því telja,
flaums at fellidómi
fǫðurleifð konungs †greiopum†.
Eitt er mal þad er mæla. minn drottinn leggr sina. eign a | odul þegna. aufgast buendr gaufger. raun mun | seɢr er sina. setr vt i þvi telia flaums at felli domi | faudr leifd Konungs greiopum.
(VEÞ)
Eitt es mál, þats mæla:
‘minn dróttinn leggr sína
eign á óðal þegna’;
ǫfgask búendr gǫfgir.
raun mun seggr, ef sína
selr út, í því telja,
flaums at fellidómi
fǫðurleifð konungs greifum.
Eitt mál, þat mun æ mæla:
‘minn dróttinn leggi sína
eign á óðal †þæg[...]†’;
†[...]gaz† búendr †[...]fgir†.
†[...]an† mun seggr, hinns sína
selr †oðr[...] þat†, telja,
flaums at falli í dómi
fǫðurleifð konungs †g[...]v[...]†.
Æítt mal þat mun æ mæla minn drottiɴ læggi sina æign a oþal þæg[...] | gaz buendr [...]fgir [...]an mun seggr hinn er sina sælr oðr[...] þat tælia flꜹmms at falli i dome fꜹður leifþ · konungs g[...]v[...] |
(TW)
Eitt es mál, þats mæla:
‘minn dróttinn leggr sína
eign á óðal þegna’;
ǫfgask búendr gǫfgir.
raun mun seggr, hinns sína
selr út, í því telja,
flaums at fellidómi
fǫðurleifð konungs greifum.
Eitt es mál, þats mæla:
‘minn dróttinn leggr sína
einn á óðal þegna’;
búendr gǫfgir.
raun mun seggr, er sína
selr ǫðrum í því, telja,
flaums at fellidómi
fǫðurleif konungs greifum.
Eitt es mál, at mæla:
‘minn dróttinn leggr sína
eign á óðǫl þegna’;
ǫfgask bœndr gǫfgir.
Rán mun seggr, hinn sína
selr orð í því, telja,
flaums at fellidómi
fǫðurleifð konungs greifum.
Eitt es mál, þats mæla:
‘minn dróttinn leggr sína
eign á óðǫl þegna’;
ǫfgask bœndr gǫfga.
raun mun seggr, hinns sína
selr út, í því telja,
flaums í fellidómi
fǫðurleifð konungs greifum.
Eitt es mál, þat mæla:
‘minn dróttinn lét sína
eign á óðal þínu’;
ǫflgask búendr gǫfgir.
Rán mun seggr, ef sína
selr út, í því dvelja,
fráns at fellidómi
fulleið konungs reiði.
Eitt es mál, þat mæla:
‘minn dróttinn lét sína
eign á óðal þínu’;
ǫflgask bœndr gǫfgir.
Rán mun seggr, ef sína
selr út, í því dvelja,
fráns at fellidómi
full leið konungs reiði.
Eitt es mál, þats mæla:
‘minn dróttinn lét sína
eign á óðal þegna’;
ǫfgask búendr gǫfgir.
Rán mun seggr, ef sína
selr út, í því dvelja,
†farns† at fellidómi
full leiðir konungr greifum.
Eitt es mál, þar er mæla:
‘minn dróttinn lét sína
egg á óðal þegna’;
ǫfgask búendr gǫfgir.
rann mun seggr, ef sína
selr út, í því dvelja,
fárs at fellidómi
fulleiðr konungr greifum.
Skj: Sigvatr Þórðarson, 11. Bersǫglisvísur 14: AI, 255-6, BI, 238, Skald I, 123; ÍF 28, 30 (Mgóð ch. 16), E 1916, 18; ÓH 1941, I, 627 (ch. 631); Fms 6, 43-4 (Mgóð ch. 22); Louis-Jensen 1970b, 149, Flat 1860-8, III, 269, Mork 1928-32, 29, Andersson and Gade 2000, 108, 467-8 (MH); Jón Skaptason 1983, 151, 295-6.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.