R. D. Fulk (ed.) 2012, ‘Sigvatr Þórðarson, Austrfararvísur 3’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 587.
Vasa fý*st, es rannk rastir
reiðr of skóg frá Eiðum
— menn of veit, at mœttum
meini — tolf ok eina.
Hykka fót án flekkum
— fell sár á il hvára —
— hvast gengum þó þingat
þann dag — konungsmǫnnum.
Vasa fý*st, es rannk reiðr tolf rastir ok eina of skóg frá Eiðum; menn of veit, at mœttum meini. Hykka fót konungsmǫnnum án flekkum; sár fell á hvára il; þó gengum hvast þingat þann dag.
‘It was not [my] desire when I ran, angry, twelve leagues and one through the forest from Eiðar; people know that we met with harm. I think not a foot of the king’s men was without sores; a wound landed on each sole; still, we travelled keenly there that day.’
After crossing the river, they travel through Eiðaskógr (Eidskogen), and Sigvatr speaks this stanza.
[8] þann dag ‘that day’: Jón Skaptason (1983) would have this phrase depend on fell ‘fell, landed’, i.e. ‘appeared’ in l. 6.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Vasa fyrst, en rannk rastir
reiðr of skóg frá Eiðum
— menn of veit, at mœttum
meini — tolf ok eina.
hykk á †fott† en flekkum
— fell sár á il hvára —
— hvast gengum þó þingat
þann dag — konungsmanni.
Vara fyrst en ec | rann rastir reiðr of scog fra eíðom menn of veit at męttom meini .xii. oc eina . hycc afott enfleccom | fell sar á íl hvara hvast gengom þo þingat þann dag konungs manni .
(RDF)
Vasa fyrst, es rannk rastir
reiðr of skóg frá Eiðum
— menn of veit, at mœtum
meini — tolf ok eina.
hykk á fót en flekkum
— fell sár á il hvára —
— hvast gengum þó þangat
þann dag — konungsmanni.
Uara fyrst er ek ran rastir, reiþr um skog fra Eidum, menṅ of | ueit at mǫtum, meini xii oc eina ; hykk a fot en flekkum, fell sar a il huara, huast gengum þo þangat, þan dag kongs | manni ᷎ ||
(RDF)
Vasa fyrst, es rannk rastir
reiðr of skóg frá Eiðum
— menn of veit, at mœttum
meini — tolf ok eina.
Hykka fót en flettum
— fell sár á il hvára —
— hvast gengum þó þangat
þann dag — konungsmanni.
Vara | fy̋rst en ek ran raster reider of | skogs fra Eidom men of veit | at ma̋ttom menni xii ors eina | hy̋k a fott en sleckom fell sara il | huara haust, gengom tho tegat | than dags konungs manni. |
(VEÞ)
Vasa fyrst, es rannk rastir
reiðr of skóg frá Eiðum
— menn veita, fǫr mœtum
meini — tolf ok eina.
hykk á fót en flestum
— fell sár á il hvára —
— hvatt gengum þó þingat
þann dag — konungsmǫnnum.
Vara fyrst er | ek rann rastir reidr um skog fra eidum . menn | ueíta fauʀ mætum meiní xi ok eína . hyck a fot || en flestum fell sár a íl huára . huatt gán | gum þo þíngat þann dag konungs monnum .
(RDF)
Vasa fyrst, es rannk rastir
reiðr of skóg frá Eiðum
— menn veita, fǫr mœtum
meini — tolf ok eina.
hykk á fót en flekkum
— fell sár á il hvára —
— hvast gǫngum þó þingat
þann dag — konungsmanni.
Vara fyrst er ek rann rastir . reiðr | um skóg fra eiðum . menn ueíta fau | r mætum . meíni .xii. ok eína . hy | k á fot en fleum fell sár á | íl huára . huast gaungum þo þin | gat . þann dag konungs manni .
(RDF)
Vara fyrst er ek rann rastir | reidr um skog fra eidum . menn veita faur mætum , meini xij ok eina . | hyk á fot en flekkum . fell sar a jl huara huast gaungum þo þingat . | þann dag konungs manni .
(VEÞ)
Vasa fyrst, es rannk rastir
reiðr of skóg frá Eiðum
— menn veita, fǫr mœtum
meini — tolf ok eina.
hykk á fót enn flekkum
— fell sár á il hvára —
— hvast gengum þó þingat
þann dag — konungsmanni.
Varat fyrst er ek ʀann ʀastir | ʀæiðr vm skog fra æiðum . | menn uæíta fo᷎r mætum | mæíní tolf ok æína : | hyck ꜳ fót enn fleckum | féll sꜳ́r ꜳ il huara . | huast gengum þo þíngat | þann ðag konungs manní . |
(RDF)
Vara ek fyrst, es rannk rastir
reiðr of skóg frá Eiðum
— menn of veit, ek at mœttum
meini — tolf ok eina.
hykk á fót enn flekkum
— fell sár á il hvára —
— hvast gengum þó þingat
þann dag — konungmargir.
Vara æk fyrst er æk raɴ | rastir reiþvr vm skog fra eiþom menn vm veit æk at mættom meini .xii. ok eina . hycc a fot eɴ || fleckom fell sár a íl hvára . huast gengom þo þingat þaɴ dag . konung margir .
(RDF)
Vasa fyrst, es rannk rastir
reiðr of skóg frá Eiðum
— menn veit, at ek mœti
meini — tolf ok eina.
hykk á fót en flekkum
— fell sár á il hvat —
— hvast gegnir þat þangat
þann dag — konungmanna.
Vara fyrst er ek rann rastir . reiðr um skog fra | eiðum . menn ueit at ek mæti meíni .xí. ok eína . hyck ꜳ fot en fleckum . fell | sar ꜳ il huara . hvat gegnir þat þangat . þann dag konung manna .
(RDF)
Vasa fyrst, es rannk rastir
reiðr of skóg frá Eiðum
— menn of veit, at mœttum
meini — tolf ok eina.
hykk á fót enn flekkum
— fell sár á il hvára —
— hvatt gengum þó þingat
þann dag — konungsmǫnnum.
Vara fyrst er ek raɴ rastír . reiðe um skog fra | eiðum . menn of ueít at me᷎ttum meíne xíi. ok eí | na . hyck afot eɴ fleckum fell sár a il hvara | hvatt gengum þo þingat þann dag konung monnum .
(RDF)
Vasa fyrst, es rannk rastir
reiðr of skóg frá Eiðum
— menn of veit, at mœttum
meini — tolf ok eina.
hygg á fót en flestum
— fell sár á il hvára —
— hvatt gengum þó þingat
þann dag — konungsmǫnnum.
Uárafyrst er ek raɴ rastir . reiðr um skog fra eiðum | menn ofveit at męttum . meini .xii. ok eína . hyɢ afot enflestum . fell sár | a il huara . huatt gingum þo þingat . þann dag konungs monnum .
(RDF)
Vasa fyrst, en rannk rastir
reiðr of skóg frá Eiðum
— menn of †væí(ti)†, at mœttum
meini — tolf ok eina.
hygg á fót en flestum
— fell sár á il vára —
— hvatt gengum þó þingat
þann dag — konungs†man[…]†.
Uara fyrst en ec rann raster ræiðr vm scog fra æiðum . menn of væíti[?] at mǿt | tum meini xii ok æína hygg a fót en flæstum fell sár a il vara . huatt gingum þo þingat þann dag konungs mannom |
(RDF)
Vasa fyrst, es rannk rastir
reiðr of skóg at Eiðum
— menn of veit, at mœtum
meini — tolf ok einum.
hykk á fót en flestum
— fell sár á il †nara† —
— hvatt gengu þó þingat
þann dag — konungsmanna.
Varat fyrst er ek ʀann rastír reidr um skog at æidum men | of uæit at mætum meíne tolf ok æínum hygg ek a fot en flestum fell | sar a íl uara huatt gengu þo þíngat þann dag konungs manna ᷎
(RDF)
Vasa fyrst, es rannk rastar
reiðr of skóg frá Eiðum
— menn of veit, at mœtum
meini — tolf ok eina.
hygg á fót enn flestum
— fell sár á il hvára —
— †hatt† gengu þó þingat
þann dag — konungsmǫnnum.
Vara fyrst er ec rann | rastar . ʀeidr um skog fra eídum . menn ǫf ueít ath mꜽtvm . meíní tolf oc eína . hýɢ̇ á fot enn fl | estum . fíell sar aíl huarra . hatt gengv þo þíngat þann dag konungs monnum .
(RDF)
Vasa fyrst, es rannk rastir
reiðr of skóg frá Eiðum
— maðr of veit, at ek mœtta
meinum — tolf ok eina.
hykk á fót enn flekkum
— fell sár á il hvára —
— hvast gengum þó þingat
þann dag — konungsmǫnnum.
Vara fyrst er ec raɴ rastir | reiþr vm scóg fra eiðom | maðr vm veit at ec mætta | meinum xí ok eina | hycc a fót eɴ fleccum | fell sár a il hvara | hvast gengum þo þingat | þaɴ dag konungs monnum |
(RDF)
Vasa fyrst, es rannk rastar
reiðr of skóg frá Eiðum
— menn of veit, at mœttum
meini — tolf †ok† eina.
hykk at fót en flekkum
— fell sár á til hvára —
— hvast gengum þó þingat
þann dag — konungmǫnnum.
Uara fyrst er ek rann rastar . reidr vm | skog fra eidvm menn of veit at męttvm mei | ní xíi ath ⸌ok⸍ eína . hyck ath fot en flec | kvm [long space] fell sár a tilhvora . hvast | gengvm þo þingat . þan dag konung monnvm . |
(RDF)
Vara fyrst er ek rann rastir | reiþr um skog fra Eiþum | menn veit at ek mæti | meini tolf oc eina || hyck a fot en fleckum | fell sar a il hvara | hvat gegnir þat þangat | þann dag konung manna . |
(RDF)
Skj: Sigvatr Þórðarson, 3. Austrfararvísur 3: AI, 233-4, BI, 221, Skald I, 115, NN §2471; Fms 4, 186, Fms 12, 83, ÓH 1853, 80, 272, ÓH 1941, I, 199 (ch. 75), Flat 1860-8, II, 113; Hkr 1777-1826, II, 124, VI, 84, Hkr 1868, 307 (ÓHHkr ch. 92), Hkr 1893-1901, II, 170, ÍF 27, 136, Hkr 1991, I, 346 (ÓHHkr ch. 91); Ternström 1871, 14-15, 43-4, Konráð Gíslason 1892, 36, 176-7, 231, Jón Skaptason 1983, 84, 238.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.