Þorg ch. 77

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Skeggi hét maður. Hann var messudjákn að vígslu. Hann var ráðamaður að Hólum. Hann átti bú að Kálfsstöðum, vellauðigur að fé og hafði gnótt í búi. En er sauða var kvatt vildi hann öngvan sauð gefa og ekkert tillæti Þorgilsi gera. Það var um haustið að Þorgils sendi upp þangað Ingimund bróður sinn og með honum Fljóta-Böðvar Klængsson og Snorra gemsung. Voru þeir saman fimm eða fjórir. Skyldu þeir fala fé til sláturs að Skeggja eða beiða hann nokkurra tillaga. En ef þeir fengju það eigi þá bannaði Þorgils þeim eigi að gera þar nokkurar óspektir en bauð þeim það eigi. Fóru þeir nú upp þangað sem fyrr var sagt. Skeggi vildi hvorki gefa né selja og eigi gefa þeim mat. Þar var margt manna fyrir, bæði konur og karlar. Sló þar í orðahnippingar. Lét Ingimundur þá hlaupa til og höggva ofan krof nokkur. Urðu þá áhöld með mönnum. Var þar liðsmunur með þeim. Voru heimamenn fleiri. Varð Snorri undir hafður um hríð og svo Ingimundur. Varaði Skeggi menn við því mjög að gera Ingimundi mein. Böðvari þótti þar og lítið gert af sér. En er Ingimundur komst á fætur laust hann húskarl Skeggja með buklara. Var þar þæfa mjög löng. Skildu þeir við það að þeir Ingimundur höfðu þaðan öngvan hlut og fóru heim við svo búið. Lét Þorgils illa yfir þeirra ferð. Hafið þér, segir hann, farið auðvirðilega og lítilmannlega. Var kyrrt um hríð.