‘Ulfheðnar heita, þeir es í orrostu
blóðgar randir bera;
vigrar rjóða, es til vígs koma;
þeim es þar sist saman.
Áræðismǫnnum einum, hygg ek, þar undir felisk
skyli sá inn skilvísi, þeim es í skjǫld hǫggva.’
‘Þeir heita ulfheðnar, es bera blóðgar randir í orrostu; rjóða vigrar, es koma til vígs; þar es þeim sist saman. Þar, hygg ek, felisk sá inn skilvísi skyli undir einum áræðismǫnnum, þeim es hǫggva í skjǫld.’
‘They are called wolf-skins, who bear bloody shields in combat; they redden spears when they come to war; there [at Haraldr’s court] they are seated together. There, I believe, he, the sovereign wise in understanding, may entrust himself to men of courage alone, those who hew into a shield.’
[10] þeim es (‘þæim er’): om. Flat