— ed. not skaldic
Not published: do not cite (Yng ch. 19)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Agni hét sonur Dags er konungur var eftir hann, ríkur maður
og ágætur, hermaður mikill, atgervimaður mikill um alla
hluti.
Það var eitt sumar er Agni konungur fór með her sinn á
Finnland, gekk þar upp og herjaði. Finnar drógu saman lið
mikið og fóru til orustu. Frosti er nefndur höfðingi þeirra.
Varð þar orusta mikil og fékk Agni konungur sigur. Þar féll
Frosti og mikið lið með honum. Agni konungur fór herskildi um
Finnland og lagði undir sig og fékk stórmikið herfang. Hann
tók og hafði með sér Skjálf dóttur Frosta og Loga bróður
hennar. En er hann kom austan lagði hann til Stokksunda. Hann
setti tjöld sín suður á fitina. Þar var þá skógur. Agni
konungur átti þá gullmenið það er Vísbur hafði átt.
Agni konungur gekk að eiga Skjálf. Hún bað konung að gera
erfi eftir föður sinn. Hann bauð þá til sín mörgum
ríkismönnum og gerði veislu mikla. Hann var allfrægur orðinn
af för þessi. Þá voru þar drykkjur miklar. En er Agni
konungur gerðist drukkinn þá bað Skjálf hann gæta mensins er
hann hafði á hálsi. Hann tók til og batt rammlega menið á
háls sér áður hann gengi að sofa. En landtjaldið stóð við
skóginn og hátt tré yfir tjaldinu það er skýla skyldi við
sólarhita.
En er Agni konungur var sofnaður þá tók Skjálf digurt snæri
og festi undir menið. Menn hennar slógu þá tjaldstöngunum en
köstuðu lykkju snærisins upp í limar trésins, drógu þá síðan
svo að konungur hékk næst uppi við limar og var það hans
bani. Skjálf og hennar menn hljópu á skip og reru í brott.
Agni konungur var þar brenndur og er þar síðan kölluð Agnafit
á austanverðum Taurinum vestur frá Stokksundi.
Svo segir Þjóðólfur:
Það tel eg undr,
ef Agna her
Skjálfar ráð
að sköpum þóttu
þá er gæðing
með gullmeni
Loga dís
að lofti hóf,
hinn er við Taur
temja skyldi
svalan hest
Signýjar vers.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.