On this page...
- [not skaldic] ‘Fáfnir ok Reginn kröfðu Hreiðmar niðgjalda eftir Otr, bróður sinn. Hann kvað nei við. En Fáfnir lagði sverði Hreiðmar, föður sinn, sofanda. Hreiðmarr kallaði á dætr sínar: ...’1-3
- Reg 13 ‘Lyngheiðr ok Lofnheiðr, ...’3-4
- Reg 14 ‘Fá mun systir, ...’4-5
- [not skaldic] ‘Lyngheiðr svaraði: ...’4-4
- Reg 16 ‘dís úlfhuguð, ...’5-7
- Reg 15 ‘Al þú þó dóttur, ...’5-5
- [not skaldic] ‘Þá dó Hreiðmarr en Fáfnir tók gullið allt. Þá beiddiz Reginn að hafa föðurarf sinn en Fáfnir galt þar nei við. Þá leitaði Reginn ráða við Lyngheiði, systur sína, hvernig hann skyldi heimta föðurarf sinn. Hon kvað: ...’7-11
- Reg 17 ‘Brúðar kveðja ...’11-12
- [not skaldic] ‘Þessa hluti sagði Reginn Sigurði. Einn dag, er hann kom til húsa Regins, var hánum vel fagnað. Reginn kvað: ...’12-14
- Reg 18 ‘Kominn er hingað ...’14-16
- Reg 19 ‘Ek mun fæða ...’16-18
- [not skaldic] ‘Sigurðr var þá jafnan með Regin ok sagði hann Sigurði að Fáfnir lá á Gnitaheiði ok var í orms líki. Hann átti ægishjálm er öll kvikvendi hrædduz við. Reginn gerði Sigurði sverð er Gramr hét. Það var svá hvasst að hann brá því ofan íRín ok lét reka ullarlagð fyr straumi ok tók ísundr lagðinn sem vatnið. Því sverði klauf Sigurðr ísundr steðja Regins. Eftir það eggjaði Reginn Sigurð að vega Fáfni. Hann sagði: ...’18-24
- Reg 20 ‘Hátt munu hlæja ...’24-26
- [not skaldic] ‘Hjálprekr konungr fekk Sigurði skipalið til föðurhefnda. Þeir fengu storm mikinn ok beittu fyr bergsnös nakkvara. Maðr einn stóð áberginu ok kvað: ...’26-28
- Reg 21 ‘Hverir ríða þar ...’28-30
- Reg 22 ‘Hér eru vér Sigurðr ...’30-32
- [not skaldic] ‘Reginn svaraði: ...’30-30
- Reg 23 ‘Hnikar hétu mik ...’32-34
- Reg 24 ‘nú máttu kalla ...’34-1
- Texts
- Edda (poetic)1r-45v
- Edd., Reg28v-30r
- Edda, Reg28v-30r
Alternative images
access restricted for copyright reasons