On this page...
- Hhund II 47 ‘Hér hefi ek þér, Helgi, ...’1-3
- Hhund II 48 ‘Nú kveð ek enskis ...’3-5
- Hhund II 49 ‘Mál er mér að ríða ...’5-7
- [not skaldic] ‘Þeir Helgi riðu leið sína en þær fóru heim til bæjar. Annan aftan lét Sigrún ambótt halda vörð áhauginum. En að dagsetri, er Sigrún kom til haugsins, hon kvað: ...’7-10
- Hhund II 50 ‘Kominn væri nú, ...’10-12
- Hhund II 51 ‘Verþú eigi svá ær ...’12-14
- [not skaldic] ‘Sigrún varð skammlíf af harmi ok trega. Það var trúa íforneskju að menn væri endrbornir en það er nú kölluð kerlingavilla. Helgi ok Sigrún er kallað að væri endrborin. Hét hann þá Helgi
Haddingjaskati en hon Kára Hálfdanar dóttir, svá sem kveðið er í Káru ljóðum, ok var hon valkyrja. ...’14-19 - [not skaldic] ‘Frá dauða Sinfjötla ...’19-19
- [not skaldic] ‘Sigmundr Völsungs sonr var konungr áFrakklandi. Sinfjötli var elztr hans sona, annarr Helgi, þriði Hámundr. Borghildr, kona Sigmundar, átti bróður er hét
... en Sinfjötli, stjúpsonr hennar, ok... báðu einnar konu báðir ok fyr þá sök drap Sinfjötli hann. En er hann kom heim þá bað Borghildr hann fara ábrot en Sigmundr bauð henni fébætr ok það varð hon að þiggja. En að erfinu bar Borghildr öl. Hon tók eitr mikið, horn fullt, ok bar Sinfjötla. En er hann sá íhornið skilði hann að eitr var í ok mælti til Sigmundar: Gjöróttr er drykkrinn, ái! Sigmundr tók hornið ok drakk af. Svá er sagt að Sigmundr var harðgörr að hvárki mátti hánum eitr granda útan né innan. Enallir synir hans stóðusk eitr áhörund útan. Borghildr bar annað horn Sinfjötla ok bað drekka ok fór allt sem fyrr. Ok enn ið þriðja sinn bar hon hánum hornið ok þó ámælisorð með ef hann drykki eigi af. Hann mælti enn sem fyrr við Sigmund. Hann sagði: Láttu grön síaþá, sonr! Sinfjötli drakk ok varð þegar dauðr. Sigmundr bar hann langar leiðir ífangi sér ok kom að firði einum mjóvum ok löngum ok var þar skip eitt lítið ok maðr einn á. Hann bauð Sigmundi far of fjörðinn. En er Sigmundr bar líkið út áskipið þá var bátrinn hlaðinn. Karl mælti að Sigmundr skyldi fara fyr inn á fjörðinn. Karl hratt út skipinu ok hvarf þegar. Sigmundr konungr dvalðiz lengi íDanmörkíríki Borghildar síðan er hann fekk hennar. Fór Sigmundr þá suðr íFrakkland til þess ríkis er hann átti þar. Þá fekk hann Hjördísar, dóttur Eylima konungs. Þeira sonr var Sigurðr. Sigmundr konungr fell íorrustu fyr Hundings sonum. En Hjördís giftiz þá Álfi, syni Hjálpreks konungs. Óx Sigurðr þar upp íbarnæsku. Sigmundr ok allir synir hans vóru langt um fram alla menn aðra um afl okvöxt ok hug ok alla atgervi. Sigurðr var þá allra framarstr ok hann kalla allir menn ífornfræðum um alla menn fram ok göfgastan herkonunga. ...’20-16 - Texts
- Edda (poetic)1r-45v
- Edd., Hhund II24r-26v
- Edda, Hhund II24r-26v
- Frá dauða Sinfjötla26v-27r
- Edd., Gríp26v-28v
Alternative images
access restricted for copyright reasons
ꝩlꝼınga nıþ
no
mꝩnꝺa
ſeva ꝼıollo
laꞇa ꝼꜹlvan ío ꝼlvgſtıg ꞇroþa. ſl
brvar aþ
eɴ þęr ꝼoꝛo heı
halꝺa voꝛþ ahꜹgıno
ſınſ.
o
ſꜹlom oþınſ. qveþ ec g
mo
ern
eg
varþ ſca
v
gıa ſcaþı
eɴ h
karo lıoþo
ꞇr
h
ſıgm
h
ſınꝼ
eɴ ſıgm
aꞇ erꝼıno bar boꝛghılꝺꝛ l.
ꝼvꝇꞇ
ı.
ꞇoc hoꝛnıꞇ
goʀ
aꞇ hvarkı máꞇ̨ı h
aɴaꞇ hoꝛn ſınꝼıoꞇla.