Lausavísur
- 1. ‘Blóðøxar téa beiða brakþings fetilstinga (oss gerask hnept) ens hvassa hefnendr (setu efni); heldr es vant, en ek vilda veg þinn konungr, segja (fôum til ...’
- 2. ‘Samira, Njǫrðr, enn norðarr, naddregns, hvǫtum þegni (vér getum bili at bǫlva) borðmœrar skæ fœra; nú's þats rekr á Rakna rymleið flota breiðan ...’
- 3. ‘Lýtr fyr lǫngum spjótum lands folk; bifask randir; kveðr oddviti oddum Eyvindar lið skreyju.’
- 4. ‘Baðat valgrindar vinda veðrheyjandi Skreyju, gumnum hollr né golli, Gefnar sinni stefnu - ef sólspenni svinnan sigrminnigr vilt finna, fram halt, Njóts, a...’
- 5. ‘Veitk, at beit enn bitri byggving meðaldyggvan bulka skíðs ór bôðum benvǫndr konungs hǫndum; ófælinn klauf Ála éldraugs skarar hauga gollhjǫltuðum galtar ...’
- 6. ‘Fyrr rauð Fenris varra flugvarr konungr sparra (malmhríðar svall meiðum móðr) í Gamla blóði, þás óstirfinn arfa Eiríks of rak (geira nú tregr gæti-Gauta ...’
- 7. ‘Lítt kvôðu þik láta landvǫrðr, es brast, Hǫrða, benja hagl á brynjum, (bugusk almar) geð falma, þás ófolgin ylgjar endr ór þinni hendi fetla svell til fyl...’
- 8. ‘Bôrum, Ullr, of alla, ímunlauks, á hauka fjǫllum Fýrisvalla fræ Hôkonar ævi; nú hefr folkstríðir Fróða fáglýjaðra þýja meldr í móður holdi mellu dolgs of...’
- 9. ‘Fullu skein á fjǫllum fallsól bráa vallar Ullar kjóls of allan aldr Hôkonar skǫldum; nú's alfrǫðull elfar jǫtna dolgs of folginn (rôð eru ramrar þjóðar r...’
- 10. ‘Einn dróttin hefk áttan jǫfurr dyrr an þik fyrra (bellir bragningr elli) biðkat mér ens þriðja; trúr vask tyggja dýrum, tveim skjǫldum lékk aldri, fyllik ...’
- 11. ‘Skyldak, skerja foldar skíðrennandi, síðan þursa týs frá þvísa þinn góðan byr finna, es, valjarðar, verðum, veljandi, þér selja lyngva mens þats lengi lá...’
- 12. ‘Snýr á Svǫlnis vôru, svá hǫfum inn sem Finnar birkihind of bundit brums, at miðju sumri.’
- 13. ‘Lôtum langra nóta lǫgsóta verfótum at spáþernum sporna sporðfjǫðruðum norðan; vita, ef akrmurur jǫkla, ǫl-Gerðr, falar verði, ítr, þærs upp of róta unnsv...’
- 14. ‘Fengum feldarstinga fjǫrð ok galt við hjǫrðu, þanns álhimins útan oss lendingar sendu; mest selda ek mínar við mævǫrum sævar (hallæri veldr hvôru) hlaups...’