Cite as: Margaret Clunies Ross (ed.) 2017, ‘Ǫrvar-Odds saga 85 (Ǫrvar-Oddr, Ævidrápa 15)’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry in fornaldarsögur. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 8. Turnhout: Brepols, p. 899.
Sáum skjótliga skunda at landi
skeiðr vegligar ok skrautmenni. |
Fegnir urðu, þeir er fyrir váru;
frændr mínir þá finnaz gerðum. |
Sáum vegligar skeiðr ok skrautmenni skunda skjótliga at landi. Þeir urðu fegnir, er váru fyrir; frændr mínir gerðum þá finnaz.
We saw magnificent warships and finely equipped men speeding quickly towards land. They who were there first became glad; my kinsmen [and I] then met together.
Mss: 343a(80v), 471(94v), 173ˣ(61va) (Ǫrv)
Readings: [1] Sáum: ‘sam’ 471 [2] skunda: so 471, 173ˣ, at skyndi 343a [4] ok skrautmenni: skrautligir liðir 173ˣ [6] þeir er: sem 173ˣ [7] þá: er 471, 173ˣ [8] finnaz gerðum: ek finna gerða 173ˣ
Editions: Skj: Anonyme digte og vers [XIII], E. 10. Vers af Fornaldarsagaer: Af Ǫrvar-Oddssaga IX 15: AII, 308, BII, 327, Skald II, 175, NN §2604A; Ǫrv 1888, 200, FSGJ 2, 344-5.
Notes: [All]: The fire, mentioned in the
previous stanza, has attracted the attention of Oddr’s companions out at sea,
and they come back to shore, where they all meet up again. — [5-6]: These lines refer to Oddr
and Ásmundr and their companions, who were already on the shore. — [7-8]: To obtain a regular line, þá has been taken as part of l. 7 (so Skj B), while Ǫrv 1888 adopts 471’s and 173ˣ’s er and construes it with l. 8. Skald emends þá to tveir (cf. NN §2604A).