Cite as: Beatrice La Farge (ed.) 2017, ‘Ketils saga hœngs 33 (Ketill hœngr, Lausavísur 19)’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry in fornaldarsögur. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 8. Turnhout: Brepols, p. 585.

Óðin blóta gørða ek aldrigi; hefik þó lengi lifat. Framar veit ek falla munu fyrr en þetta it háva höfuð. Óðin blóta gørða ek aldrigi; hefik þó lengi lifat. Framar veit ek falla munu fyrr en þetta it háva höfuð. Ek gørða aldrigi blóta Óðin; þó hefik lifat lengi. Ek veit Framar munu falla fyrr en þetta it háva höfuð.

text prose order   I have never sacrificed to Óðinn; yet I have lived a long time. I know Framarr will fall sooner than this high head.

context: In the saga this stanza is introduced with the words: Þá reiddisk Ketill, er hann nefndi Óðin, því at hann trúði ekki á Óðin, ok kvað visu ‘Ketill became angry when he [i.e. Bǫðmóðr] mentioned Óðinn, because he [i.e. Ketill] did not believe in Óðinn, and he spoke a stanza’.

texts: ‹Ket 33›

editions: Skj Anonyme digte og vers [XIII]: E. 8. Vers af Fornaldarsagaer: Af Ketill hœngs saga VI 6 (AII, 285; BII, 306-7); Skald II, 162, NN §2394; FSN 2, 135, FSGJ 2, 177, Anderson 1990, 57, 105; Edd. Min. 83.

sources

AM 343 a 4° (343a)	57v, 8 - 57v, 9	(Ket)
AM 471 4° (471)	55v - 55v	(Ket)
AM 340 4°x (340x)	21, 18 - 21, 21	(Ǫrv)