Cite as: Richard L. Harris (ed.) 2017, ‘Hjálmþés saga ok Ǫlvis 47 (Hǫrðr/Hringr, Lausavísur 5)’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry in fornaldarsögur. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 8. Turnhout: Brepols, p. 538.
Tak hér við horni, er þér Hörðr færir;
gef nú ró reiði ok ræðum þá síðan. |
Þú hefir oss hólpit, en vér yðr borgit
öllum ór ánauðum; ynðis vér njótum. |
Tak hér við horni, er Hörðr færir þér; gef nú reiði ró ok ræðum þá síðan. Þú hefir hólpit oss, en vér borgit yðr ór öllum ánauðum; njótum vér ynðis.
Receive here the horn which Hǫrðr brings you; give peace to your wrath now, and afterwards we will talk. You have helped us, and we have saved you from all oppressions; let us enjoy pleasure.
Mss: 109a IIIˣ(281r), papp6ˣ(59v), ÍBR5ˣ(104) (HjǪ)
Readings: [5] hólpit: hjálpat papp6ˣ [6] borgit: so ÍBR5ˣ, borgat 109a IIIˣ, bjargat papp6ˣ
Editions: Skj: Anonyme digte og vers [XIII], E. 16. Vers af Fornaldarsagaer: Af Hjálmþérs saga ok Ǫlvis VI 6: AII, 341, BII, 363, Skald II, 196; HjǪ 1720, 74; FSN 3, 514, FSGJ 4, 239; HjǪ 1970, 60.
Context: In a light-hearted and successful attempt to calm Hjálmþér’s mood over having lost face in
finding the true identities of those formerly enchanted figures with whom he
had interacted, not knowing who they were, King Hringr offers him a drinking
horn and hospitality, which Hjálmþér finally accepts.
Notes: [All]: Hjálmþérsrímur IX, 74-7 (Finnur Jónsson 1905-22, II, 65-6) cover the sentiments of this stanza.