Cite as: Kari Ellen Gade (ed.) 2017, ‘Snorri Sturluson, Háttatal 92’ in Kari Ellen Gade and Edith Marold (eds), Poetry from Treatises on Poetics. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 3. Turnhout: Brepols, p. 1201.
Getit vas grams fara;
gǫrt hefk mærð snara;
þengill mun þess vara;
þat namk lítt spara.
Finnrat frœknara
fœði gunnstara
mann né mildara
merkir blóðsvara. | Getit vas fara grams; hefk gǫrt snara mærð; þengill mun vara þess; lítt namk spara þat. {Merkir {blóðsvara}} finnrat {frœknara fœði {gunnstara}}, né mildara mann. The lord’s expeditions have been recounted; I have made a powerful praise-poem; the ruler will be ready for that; I hardly held that back. {The stainer {of blood-birds}} [RAVENS/EAGLES > WARRIOR = Snorri] will not find {a bolder feeder {of battle-starlings}} [RAVENS > WARRIOR], nor a more generous man.
|
texts: ‹Ht 95›,
‹SnE 687›
editions: Skj Snorri Sturluson: 2. Háttatal 92 (AII, 75; BII, 86); Skald II, 47, NN §3263; SnE 1848-87, I, 708-9, III, 133, SnE 1879-81, I, 15, 84, II, 33, SnE 1931, 250, SnE 2007, 36-7; Konráð Gíslason 1895-7, I, 61-2.
sources