Höfuðdrotningin, þrungin harmi, er skálf af sútum, hneigð og lút, færðiz nær, þá er blóðið ór sárum fell fossum niðr á krossinn. Brjóst þrútnar, en hjartað hristiz; hold er klökt, en öndin snöktir; augun tóku að drukna drjúgum, döpr og móð í flóði tára.

The supreme queen, filled with grief, who trembled with sorrows, bowed and bent, moved close, when the blood from the wounds fell in torrents down over the cross. The breast swells, and the heart trembles; the flesh is weak, and the spirit sobs; the eyes began to drown terribly, sad and weary in a flood of tears.