other images:

stanzas:
Guðr III 5 (34-1)
    ‘Hér kom Þjóðrekr ’
Guðr III 6 (1-3)
    ‘Sentu að Saxa, ’
Guðr III 7 (3-5)
    ‘Kemra nú Gunnarr, ’
Guðr III 8 (5-7)
    ‘Brá hon til botns ’
Guðr III 9 (7-9)
    ‘Hló þá Atla ’
Guðr III 10 (9-11)
    ‘Sáat maðr armligt, ’
[not skaldic] (11-11)
    ‘Frá Borgnýju ok Oddrúnu ...’
[not skaldic] (12-14)
    ‘Heiðrekr hétkonungr; dóttir hans hét Borgný. Vilmundr hét sá er var friðill hennar. Hon mátti eigi fæða börn áðr til kom Oddrún, Atla systir; hon hafði verið unnusta Gunnars, Gjúka sonar. Um þessa sögu er hér kveðið: ’
Oddrgr 1 (15-16)
    ‘Heyrða ek segja ’
Oddrgr 2 (17-18)
    ‘Það frá Oddrún, ’
Oddrgr 3 (19-19)
    ‘Lét hon mar fara ’
Oddrgr 4 (20-21)
    ‘Ok hon inn um gekk ’
Oddrgr 5 (21-23)
    ‘Hvað er frægst ’
Oddrgr 6 (23-24)
    ‘Hverr hefir vísir ’
Oddrgr 7 (24-26)
    ‘Vilmundr hét ’
Oddrgr 8 (26-28)
    ‘Þær hykk mæltu ’
Oddrgr 9 (28-30)
    ‘Knátti mær ok mögr ’
Oddrgr 10 (30-31)
    ‘Svá hjálpi þér ’
Oddrgr 11 (32-34)
    ‘Hnékat ek af því ’
Oddrgr 12 (34-36)
    ‘Þá nam að setjaz ’
Oddrgr 13 (36-2)
    ‘Unða ek aldri ’

prose text:

Edda (poetic)

Frá Borgnýju og Oddrúnu

Guðrúnarkviða III

Guðrúnarkviða III

Oddrúnargrátr

Oddrúnargrátr

Oddrúnargrátur