Flœja getr, en frýju,
fjandr, leggr oss til handa
— verðk fyr æðruorði —
allvalds, en fé gjalda.
Hverr skal þegn, þótt þverri
þengils vina gengi,
— upp hvalfra svik — sjalfan
sik lengst hafa miklu.
Getr flœja fjandr allvalds, en gjalda fé, en frýju leggr oss til handa; verðk fyr æðruorði. Hverr þegn skal hafa sjalfan sik miklu lengst, þótt gengi vina þengils þverri; svik hvalfra upp.
One can flee the enemies of the mighty ruler and pay out money, but a reproach will be laid on our heads [lit. hands]; I shall be the subject of talk of fear. Each retainer has to keep hold of himself by far the longest, even if the support of the prince’s friends is diminishing; treason will be overturned.
[5] skal: skal hefnd enn 61
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |