Veitk, hvar Óláfr úti
óslækinn rauð mæki
— deilask mér til mála
minni — fyrsta sinni.
Hlaut til hafs fyr útan
Halland konungr branda
— fǫgr sverð ruðu fyrðar —
fjǫlgóðr litat blóði.
Veitk, hvar óslækinn Óláfr rauð mæki úti fyrsta sinni; minni deilask mér til mála. Fjǫlgóðr konungr hlaut branda litat blóði til hafs fyr útan Halland; fyrðar ruðu fǫgr sverð.
I know, where tireless Óláfr reddened the sword at sea for the first time; the memories give me material for tales. The very good king had blades coloured in blood on the ocean off Halland; men reddened fair swords.
[8] litat: lituð Mork
[8] litat ‘coloured’: Emendation in keeping with NN §891. The n. pl. in the ms. (lituð ‘coloured’) must have been caused by sverð (n. pl.) ‘swords’ (l. 7). Skj B retains the Mork reading and construes fyrðar ruðu branda ‘men reddened blades’ (ll. 6, 7), which creates a highly unnatural w. o.