Hverr eggjar þik hǫggva,
hjaldrgegnir, bú þegna?
Ofrausn es þat jǫfri
innanlands at vinna.
Engr hafði svá ungum
áðr bragningi ráðit;
rán hykk rekkum þínum
— reiðrs herr, konungr — leiðask.
Hverr eggjar þik, hjaldrgegnir, hǫggva bú þegna? Es ofrausn jǫfri at vinna þat innanlands. Engr hafði áðr ráðit ungum bragningi svá; hykk rekkum þínum leiðask rán; reiðrs herr, konungr.
Who urges you, battle-promoter [WARRIOR], to slay the livestock of your subjects? It is insolence for a prince to do that in his own land. No one had earlier advised a young ruler in such a way; I think your troops are tired of plunder; people are angry, king.
[3] Ofrausn: ofraun 39, FskBˣ, um rausn Tóm, ‘ofrosn’ Bb
[3] ofrausn ‘insolence’: Lit. ‘excess of heroism’ or ‘over-magnificence’. The cpd clearly has negative connotations here, referring to Magnús’s reckless treatment of the Norw. farmers and their properties. For a discussion of the word, see Note to Arn Hardr 12/1.