Hverr eggjar þik hǫggva,
hjaldrgegnir, bú þegna?
Ofrausn es þat jǫfri
innanlands at vinna.
Engr hafði svá ungum
áðr bragningi ráðit;
rán hykk rekkum þínum
— reiðrs herr, konungr — leiðask.
Hverr eggjar þik, hjaldrgegnir, hǫggva bú þegna? Es ofrausn jǫfri at vinna þat innanlands. Engr hafði áðr ráðit ungum bragningi svá; hykk rekkum þínum leiðask rán; reiðrs herr, konungr.
Who urges you, battle-promoter [WARRIOR], to slay the livestock of your subjects? It is insolence for a prince to do that in his own land. No one had earlier advised a young ruler in such a way; I think your troops are tired of plunder; people are angry, king.
[2] þegna (m. acc. pl.) ‘of your subjects’: For the different meanings of the word þegn, see Goetting 2006. In this particular case, the word refers to Magnús’s free subjects, the farmers of Norway (but see st. 12/7 below).