Mák, síz Magnúss ævi
móðfíkins þraut góða
— Odd hafa stríð of staddan —
stillis, harða illa.
Hvarflak hvers manns þurfi;
harmr strangr fær mér angrat;
þjóðs at dǫgling dauðan
dǫpr; því fǫrum * aprir.
Mák harða illa, síz ævi Magnúss góða, móðfíkins stillis, þraut; stríð hafa of staddan Odd. Hvarflak þurfi hvers manns; strangr harmr fær mér angrat; þjóðs dǫpr at dauðan dǫgling; því fǫrum * aprir.
I feel sorely grieved since the life of Magnús the good, the valour-greedy lord, came to a close; sorrows have brought Oddr down. I roam around in need of company; strong grief besets me; people are mournful about the dead monarch; therefore we wander around downcast.
[1] Mák (‘Ma ek’): Má ek því Flat
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |