Vas fyr Míkjálsmessu
malmgrimm háið rimma;
fellu Vinðr, en vǫnðusk
vápnhljóði mjǫk þjóðir.
Enn fyr jól vas ǫnnur
óhlítulig lítlu
— upp hófsk grimm með gumnum
gunnr — fyr Árós sunnan.
Malmgrimm rimma vas háið fyr Míkjálsmessu; Vinðr fellu, en þjóðir vǫnðusk mjǫk vápnhljóði. Enn lítlu fyr jól vas ǫnnur, óhlítulig, fyr sunnan Árós; grimm gunnr hófsk upp með gumnum.
A sword-grim battle was waged before Michaelmas; Wends fell, and people became much accustomed to weapon-sound. And shortly before Christmas there was another [battle], by no means trivial, south of Århus; grim fighting erupted among men.
[4] vápnhljóði mjǫk þjóðir: valtafni þar hrafnar H, Hr, valtafni þeir hrafnar Flat
[3-4] en þjóðir vǫnðusk mjǫk vápnhljóði ‘and people became much accustomed to weapon-sound’: The variant en hrafnar vǫnðusk valtafni þar ‘and ravens became accustomed to corpse-food there’ (so H, Hr) is an equally good reading, which may represent the Mork version (cf. Flat en þeir hrafnar vǫnðusk valtafni ‘and the ravens became accustomed to corpse-food’).