Bôru menn ór borgum stórum
bleyðiskjarrs á móti harra
— sungit vas, þás herr tók hringja —
hnossum gǫfguð skrín ok krossa.
Aldri fær í annars veldi
jǫfra ríkir metnað slíkan;
eitt vas sér, þats jafnask mátti
engi maðr við Dana þengil.
Menn bôru skrín, gǫfguð hnossum, ok krossa ór stórum borgum á móti bleyðiskjarrs harra; vas sungit, þás herr tók hringja. Ríkir jǫfra fær aldri slíkan metnað í veldi annars; eitt vas sér, þats engi maðr mátti jafnask við þengil Dana.
Men carried reliquaries, decorated with precious ornaments, and crosses out of great towns towards the cowardice-shy lord; there was singing, when men began to ring. A ruler of princes [KING] will never receive such honour in the realm of another [ruler]; unique it was, that no man could equal the prince of the Danes [= Eiríkr].
[4] krossa: so 180b, 20b II, krossar JÓ, 873ˣ
[4] krossa (m. acc. pl.) ‘crosses’: Krossar (m. nom. pl.) ‘crosses’ (so JÓ, 873ˣ) is ungrammatical.