Raufsk við róstu — rymr varð í her —
helmingr Egils við Hlaðir útan.
Môttut hersar við Haða dróttni
láðgǫfguðum landi ráða.
Helmingr Egils raufsk við róstu útan við Hlaðir; rymr varð í her. Hersar môttut ráða landi við láðgǫfguðum dróttni Haða.
Egill’s unit scattered in the tumult out by Lade; a roar resounded throughout the army. The hersar could not hold the country against the land-endowed lord of the Haðar [NORWEGIAN KING = Magnús].
[5] Môttut: mttu eigi Mork, H, Hr, ‘matto ei’ F
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |