Sôlu veittak, sættir,
— sárrs minn … —
bana hættligar benjar,
bragna kyns, fyr synðir.
Nú beiðum þik, þjóðar
þrekfœðandi, grœða
andar sôr, þaus óru
ósvífr glata lífi.
Sættir kyns bragna, veittak … sôlu hættligar benjar bana fyr synðir; sárrs minn …. Nú beiðum þik, þrekfœðandi þjóðar, grœða andar sôr, þaus ósvífr glata lífi óru.
Reconciler of the kindred of heroes [MEN > = God], I dealt … soul dangerous wounds of death because of my sins; bitter is my …. Now we [I] beg you, strength-nourisher of the people [= God], to heal the soul’s wounds which, relentless, destroy our [my] life.
[5] þik: om. B
[5] þik ‘you’: B is short of an alliterating syllable here. Sveinbjörn Egilsson (1844, 30 n. 67) supplies the acc. sg. pron. þik, which has been adopted by all eds.
Pronouns and determiners: Second person
sing. | dual | pl. | |
---|---|---|---|
N A G D | þú þik þín þér | (þ)it ykkr ykkar ykkr | (þ)ér yðr yðar yðr |