Nú fremr, þanns gaf gumnum,
gǫfug dyrð jǫfur fyrða,
(slǫng Eindriði ungi)
armglœðr (í brag rœðu).
Greitt má gumnum létta
guðs ríðari stríðum;
rǫskr þiggr allt, sem œskir,
Óláfr af gram sólar.
Nú fremr gǫfug dyrð jǫfur fyrða, þanns gaf gumnum armglœðr; Eindriði ungi slǫng rœðu í brag. Guðs ríðari má greitt létta stríðum gumnum; rǫskr Óláfr þiggr allt, sem œskir, af gram sólar.
Now excellent fame promotes the prince of men [= Óláfr], the one who gave men arm-embers [GOLD]; Eindriði ungi (‘the Young’) cast the story into the poem. God’s knight [SAINT = Óláfr] can easily alleviate afflictions for men; brave Óláfr gets all he desires from the king of the sun [= God].
[3] Eindriði: ‘ein riðe’ Bb
[3] Eindriði ungi: Eindriði the Young was a well-known Norwegian contemporary of Einarr Skúlason. He travelled extensively and spent many years as a mercenary in Constantinople (see Orkn, ÍF 34, 193-224, 236-7; Hkr, ÍF 28, 370-1). The mention of his name is meant to enhance the story’s authenticity and to indicate that he was one of Einarr’s oral sources.