Dýrð lætr dróttins Hǫrða
— dragisk mærð þin*ig — hrœrða
ítr (munat ǫðlingr betri)
alls grœðari (fœðask).
Greitt má gumnum létta
guðs ríðari stríðum;
rǫskr þiggr allt, sem œskir,
Óláfr af gram sólar.
Ítr grœðari alls lætr dýrð dróttins Hǫrða hrœrða; mærð dragisk þin*ig; betri ǫðlingr munat fœðask. Guðs ríðari má greitt létta stríðum gumnum; rǫskr Óláfr þiggr allt, sem œskir, af gram sólar.
The glorious healer of all [= God] causes the fame of the lord of the Hǫrðar [= Óláfr] to be disseminated; may the praise poem turn itself hither; a better prince will not be born. God’s knight [SAINT = Óláfr] can easily alleviate afflictions for men; brave Óláfr gets all he desires from the king of the sun [= God].
[2] dragisk mærð þin*ig hrœrða: ‘dragizst mærd þannig hrærda’ Flat, ‘dvlezt menn vid þat gledia’ Bb
[2]: This l. is obviously corrupt in Bb and is probably also some distance from the original in Flat. Flat’s version makes good sense but unmetrical ms. ‘þannig’ ‘thither’ must be emended to þinig ‘hither’ to provide two short syllables; so Skj B and Skald.