Æsta þykkir einkum vandliga,
þess er þykkir vant vera;
alls á mis verðr, sá er einskis biðr;
fár hyggr þegjanda þörf.
Þykkir æsta einkum vandliga, þess er þykkir vant vera; sá er einskis biðr, verðr alls á mis; fár hyggr þörf þegjanda.
It seems [right] to ask especially carefully for what seems to be lacking; he who asks for nothing, will go amiss in everything; few consider the need of the one who is silent.
[6] þegjanda: so 1441ˣ, 10575ˣ, 2797ˣ, þegjandi 166bˣ, papp15ˣ, 738ˣ, 214ˣ
[6] þegjanda ‘of the one who is silent’: 166bˣ has þegjandi, but a nom. case can scarcely be correct. About 10 mss have þegjanda however, probably by independent emendation; no doubt nom. fár ‘few’ has encouraged the use of þegjandi in agreement. Cf. Hávm 104: fátt gat ek þegjandi þar ‘little did I get there by being silent’, and Hsv 46 for a similar sentiment.