Hljóð gefi hirðimeiðar
hrælinns at brag svinnir
— gegn vilk þjóð at þagni
þá stund, es kveðk — sunda.
Vilk, meðan varrar telja,
— vegskrýðendr mér hlýði —
frá dáðmôttugs dróttins
degi nǫkkur rǫk segja.
Svinnir hirðimeiðar linns hræsunda gefi hljóð at brag; vilk, at gegn þjóð þagni þá stund, es kveðk. Vilk, meðan varrar telja, segja nǫkkur rǫk frá degi dáðmôttugs dróttins; vegskrýðendr hlýði mér.
May the wise guarding-poles of the serpent of carrion-channels [BLOOD > SWORD > MEN] give a hearing to the poem; I desire that the honest people keep silence while I am reciting. I want, while my lips declaim, to utter some lore concerning the day of the deed-mighty Lord; way-adorners [MEN] should hear me.