‘Láð munu láta þeirs lifa eptir;
ferr in þingdjarfa þjóð ór landi.
Býr blezaðr gramr — sás brezkr jǫfurr —
skip sín á brott, ok hann skjótla verðr
taliðr tírgǫfugr í tolfta hǫll
sæll með sælum settr guðs vinum.
‘Þeirs lifa eptir munu láta láð; in þingdjarfa þjóð ferr ór landi. Blezaðr gramr — sás brezkr jǫfurr — býr skip sín á brott, ok hann verðr skjótla taliðr tírgǫfugr settr í tolfta hǫll sæll með sælum vinum guðs.
‘Those who survive will abandon the land; the battle-daring people will go from the territory. A blessed king — he is the British leader — prepares his ships for departure and he will soon become reckoned glorious, seated in the twelfth hall, blessed among the blessed friends of God.