Drógusk vítt at vígi
Vinða skeiðr, ok ginðu
Þriðja hauðrs á þjóðir
þunn gǫlkn éarnmunnum.
Gnýr varð á sæ sverða;
sleit ǫrn Gera beitu;
dýrr vá drengja stjóri;
drótt kom mǫrg á flótta.
Skeiðr Vinða drógusk vítt at vígi, ok þunn gǫlkn hauðrs Þriðja ginðu éarnmunnum á þjóðir. Gnýr sverða varð á sæ; ǫrn sleit beitu Gera; dýrr stjóri drengja vá; mǫrg drótt kom á flótta.
The warships of Wends came from afar to the fight, and slender monsters of the land of Þriði <= Óðinn> [SHIELD > AXES] yawned with iron-mouths at people. There was a din of swords [BATTLE] at sea; an eagle tore the food of Geri <wolf> [CORPSES]; the worthy leader of warriors [RULER = Eiríkr] fought; many a company took to flight.
[4] éarnmunnum ‘with iron-mouths’: This refers to axe-blades. The metre requires the older, disyllabic form of the word jarn ‘iron’ (see ANG §133b2; cf. also FGT 1972b, 20-1, Ótt Hfl 8/8 and Note). The cpd occurs in Hfr ErfÓl 6/6 as well. The scribes of the Hkr mss used the later form (jarn-) and added an extra syllable (á ‘on’ Kˣ, ok ‘and’ F, í ‘in’ J1ˣ, J2ˣ) for metrical reasons, but the resulting phrases cannot be accommodated syntactically. That is also the case with the ÓT variants vafit/varit munnum ‘wrapped with mouths’ (61, 53, 54, 325VIII 2 g).