Langr bar út inn unga
jǫfra kund at sundi
(þjóð uggði sér síðan)
sæmeiðr (konungs reiði).
Kannk til margs enn manna
minni; fyrsta sinni
hann rauð œstr fyr austan
ulfs fót við sker Sóta.
Langr sæmeiðr bar inn unga kund jǫfra út at sundi; þjóð uggði sér síðan reiði konungs. Kannk enn minni manna til margs; fyrsta sinni rauð hann œstr fót ulfs fyr austan við Sótasker.
The long sea-tree [SHIP] carried the young descendant of princes [= Óláfr] out to sea; the people then feared the wrath of the king. I still know people’s memories about many a thing; on the first occasion he, vehement, reddened the wolf’s foot in the east at Sótasker.