Gǫnsurr, gráði, gol, ofviðri,
gjósta, grindill, gæla ok óhljóðr,
gneggjuðr, gǫnsuðr, gœ, dynfari,
hlǫmmuðr, ganrekr, húsbrjótr ok þjótr.
Gǫnsurr, gráði, gol, ofviðri, gjósta, grindill, gæla ok óhljóðr, gneggjuðr, gǫnsuðr, gœ, dynfari, hlǫmmuðr, ganrekr, húsbrjótr ok þjótr.
Rushing one, zephyr, steady wind, flurry, flaw, destroyer, whiff and un-silent one, neigher, rusher, winter-weather, din-farer, roarer, one driven by witchcraft, house-destroyer and howler.
[6] ‑fari: ‘‑fa[…]’ B, ‘‑fare’ 744ˣ
[6] dynfari (m.) ‘din-farer’: So both mss (and A(14v) of Skm (m. acc. sg. ‘dynfara’); ms. R(37v) and Tˣ(39r) of Skm has m. sg. acc. gnýfara ‘din-farer’ and C(7r) dynfagra ‘din-fair’). In Alv 20/5 dynfari is the term for ‘wind’ in the language of the elves. The word is not otherwise found in skaldic poetry, but it is attested once in the rímur (Finnur Jónsson 1926-8: dynfari).