Ǫndurða bað, jarðar,
Erlingr, sás vel lengi
geymði lystr, — né lamðisk
landvǫrn — klóask ǫrnu,
þás hann at sig sǫnnum
— sá vas áðr búinn ráða
ats — við Útstein hizi
Ôleif of tók môlum.
Erlingr, sás lystr geymði lengi jarðar vel — né lamðisk landvǫrn —, bað ǫrnu klóask ǫndurða, þás hann of tók Ôleif sǫnnum môlum at sig hizi við Útstein; sá vas áðr búinn ráða ats.
Erlingr, who, joyful, ruled the land well for a long time — his defence of territory did not fail — said eagles should fight face to face, when he addressed Óláfr with true words after the battle there by Utstein; he was previously ready to carry out the attack.
[8] of tók (‘um toc’): ok tók J2ˣ, 73aˣ, 61, Tóm, ‘vm […]’ Holm4, tekit Flat