Ǫndurða bað, jarðar,
Erlingr, sás vel lengi
geymði lystr, — né lamðisk
landvǫrn — klóask ǫrnu,
þás hann at sig sǫnnum
— sá vas áðr búinn ráða
ats — við Útstein hizi
Ôleif of tók môlum.
Erlingr, sás lystr geymði lengi jarðar vel — né lamðisk landvǫrn —, bað ǫrnu klóask ǫndurða, þás hann of tók Ôleif sǫnnum môlum at sig hizi við Útstein; sá vas áðr búinn ráða ats.
Erlingr, who, joyful, ruled the land well for a long time — his defence of territory did not fail — said eagles should fight face to face, when he addressed Óláfr with true words after the battle there by Utstein; he was previously ready to carry out the attack.
[5] sig: sik Holm2, J2ˣ, 73aˣ, 68, Holm4, svik 61, 325V, 325VII, Bb, Flat, Tóm