Máttit hón við hættna
heilrôð Svía deila
meir, þótt Magnús væri
margnenninn sonr hennar.
Olli hón, þvít allri
áttleifð Haralds knátti
mest með môttkum Kristi
Magnús konungr fagna.
Hón máttit, heilrôð, deila meir við hættna Svía, þótt margnenninn Magnús væri sonr hennar. Hón olli mest, með môttkum Kristi, þvít Magnús konungr knátti fagna allri áttleifð Haralds.
She could not have dealt, fully decisive, better with the daring Swedes even if the very energetic Magnús had been her son. She was the main reason, with the mighty Christ, that King Magnús could gladly take up all the inheritance of Haraldr.
[1] Máttit: ‘Mattið’ 39, F, J2ˣ, E
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |